Door Mariëtte – Ik kreeg vorige week een “offerte” voor een mooi tarief.
En ik dacht wat koop je eigenlijk voor een mooi tarief?
Ik ging naar de bakker en vroeg: ik heb hier een mooi tarief. Hoeveel broden koop ik daarmee?
De bakker dacht na: euh, ik denk 1. Of misschien 2.
Ik wist het ook niet. Maar 1 of 2 broden leek me te weinig.
Ik ging naar de groenteboer en vroeg: ik heb hier een mooi tarief. Hoeveel asperges kan ik daar dit seizoen voor kopen?
Hij keek verheugd: ik denk wel 10 kilo!
Ik wist het ook niet. Maar 10 kilo leek mij te veel.
Ik kocht dus niks voor een mooi tarief.
Als jij je klant opzadelt met een mooie prijs dan kan hij/zij daar niets mee. Letterlijk.
Reageren op een hulpvraag met “een mooi tarief” doet 2 dingen vermoeden: of je bent niet zakelijk of je bent onzeker en durft geen prijs noemen.
Beiden maken een niet al te beste indruk.
En bovendien zadel je je klant nog met iets anders op. Een inefficiënte mailwisseling.
In mijn geval gingen er nog 3 mailtjes over heen voor ik duidelijk had wat de oplossing voor mijn probleem ging kosten. Ondertussen was ik eigenlijk al afgehaakt. Het ging ‘m niet meer worden.
Maak je voorstel concreet. Vraag door wat de klant van je wil. Bepaal je waarde en druk dat uit in euro’s. Want ondanks onze emoties en inflatie weten we allemaal wat we daar aan hebben.
En de klant op zijn/haar beurt kan bepalen wat jouw voorstel waard is.
Zodat het uiteindelijk in de (complete) uitwisseling klopt.